Po postawieniu mu zarzutów Alberto Fernández oskarżył sądy o prześladowanie go „za bycie peronistą” i „wymuszanie interpretacji dowodów”.

Były prezydent Alberto Fernández oskarżył sądy o prześladowanie go za „bycie peronistą” i „chęć zadowolenia mediów” po tym, jak został oskarżony o negocjacje niezgodne z pełnioną funkcją publiczną i zajęcie ponad 14,6 miliarda pesos w sprawie umów ubezpieczeniowych zawartych przez dziesiątki agencji publicznych, które wypłaciły milionowe prowizje prywatnym pośrednikom.
Sprawa rozpoczęła się po dochodzeniu przeprowadzonym przez Clarín i początkowo prowadził ją sędzia Julián Ercolini, który zmienił skład sędziowski w lutym tego roku, po wygaśnięciu subrogacji Ercoliniego. Casanello nadzoruje sprawę, która analizuje 25 umów podpisanych przez różne agencje państwowe z Nación Seguros SA, dotyczących brokerów z tego sektora, którzy otrzymali ponad 3 miliardy pesos prowizji.
W czwartek Casanello oskarżył byłego prezydenta, jego przyjaciela Héctora Martíneza Sosę oraz jego żonę i byłą sekretarkę Maríę Cantero. Zarzucił im prowadzenie negocjacji niezgodnych z pełnieniem funkcji publicznej jako niezbędnych uczestników. Oskarżył ich również o niedopełnienie obowiązków funkcjonariusza publicznego, za co grozi konfiskata 14 634 220 283,68 pesos.
Orzeczenie to dotyczy także, bez stosowania tymczasowego aresztu, byłego szefa Nación Seguros, Alberto Pagliano oraz byłych członków zarządu, takich jak Gustavo García Argibay, Sebastián Diaz Bancalari, Fernando Arana, Carlos Soria i Mauro Tanos.
Dzień później były prezydent zaprotestował w mediach społecznościowych przeciwko wyrokowi. „Wczoraj Sąd Federalny nakazał wszczęcie przeciwko mnie postępowania karnego. Nie jestem już przesłuchiwany w sprawie dekretu, który podpisałem, aby położyć kres kartelom i układom z państwowymi towarzystwami ubezpieczeniowymi. Teraz, nagle, oskarżono mnie o to, że nie doceniłem „ryzyka”, jakie niosło ze sobą mianowanie żony brokera ubezpieczeniowego moją sekretarką” – napisał były prezydent.
Wczoraj Sąd Federalny (wewnętrzny) nakazał wszczęcie przeciwko mnie postępowania karnego. Nie jestem już przesłuchiwany w sprawie dekretu, który podpisałem, aby położyć kres kartelom i układom z państwowymi firmami ubezpieczeniowymi. Teraz nagle oskarżono mnie o to, że nie doceniłem „ryzyka” związanego z wymienieniem nazwiska... pic.twitter.com/296oKTmxOG
— Alberto Fernández (@alferdez) 11 lipca 2025 r
„Rozumiem, że decyzja sądu wymusza interpretację dowodów , której jedynym celem jest arbitralne powiązanie mnie ze sprawą” – dodał, krytykując orzeczenie sędziego Sebastiána Casanello.
„Jako osoba wierząca w republikę, mimo że zdaję sobie sprawę z ogromnego kryzysu, przez który przechodzą dziś formy republikańskie, będę nadal starał się, aby Sąd Federalny wypełniał swoją funkcję wymierzania sprawiedliwości i przestał mnie prześladować za to, że jestem peronistą , chcącym przypodobać się mediom ” – zakończył Alberto Fernández na portalu społecznościowym X, załączając komunikat prasowy swojego prawnika.
Według sądów, Alberto Fernández ponosi odpowiedzialność, ponieważ podpisał dekret 823/2021, który nakazał państwu zawieranie umów wyłącznie z Nación Seguros SA i upoważnił brokerów do działania jako pośrednicy. Osiemdziesiąt sześć procent wypłaconych prowizji trafiło do pięciu przedsiębiorców, a 42% kontraktów przyznano Héctorowi Martínezowi Sosie, przyjacielowi byłego prezydenta.
Alberto Fernandez przybywa do Comodoro Py ze swoją prawniczką Marianą Barbittą, aby zeznawać w sprawie ubezpieczeniowej. Zdjęcie: Federico Lopez Claro - FTP CLARIN DSC_3106.jpg Z RGonzalez Gonzalez
Zdaniem badaczy dekret ten „zabraniał przeprowadzania przetargów publicznych, które promowałyby konkurencję i przejrzystość w tego typu umowach”.
Jako pierwszy sędzia w tej sprawie, Ercolini uznał 39 osób wezwanych na przesłuchanie za odpowiedzialnych za „wspólny udział w skoordynowany i funkcjonalny sposób, w okresie od grudnia 2019 r. do grudnia 2023 r., w planie gromadzenia i dystrybucji środków publicznych poprzez nieregularne kierowanie zawieraniem umów i pośrednictwem w zakresie polis ubezpieczeniowych zawieranych przez różne jednostki publiczne w ramach Nación Seguros”.
Sąd twierdzi, że pośrednicy czerpali korzyści ze znacznych prowizji płaconych przez Nación Seguros „w wyniku ich zatrudnienia przez odpowiednie organy publiczne, zgodnie z wytycznymi odpowiednich urzędników”.
Clarin